“น้องปรางคะ น้องปรางรู้หรือเปล่าว่าทำไมพี่ชายใหญ่ถึงได้ชวนพี่มาที่นี่”
“เพราะปรางขอมาดูแลคุณพ่อค่ะ ก่อนเดินทางมาคุณพ่อมีอาการโรคหัวใจกำเริบ ปรางอยากมาดูแลท่าน คุณพ่อบอกว่าถ้าไม่มีเพื่อนมา พี่ชายใหญ่ก็ไม่อนุญาตให้ปรางมาค่ะ”
“ถ้าไม่ใช่เพราะน้องปราง...พี่ชายใหญ่คงไม่ชวนพี่มา”
“ไม่ใช่นะคะพี่เกษ”
“พี่ตัดสินใจแล้ว พรุ่งนี้พี่จะกลับกรุงเทพ”
“กลับกรุงเทพ ทำไมคะ”
“พี่เหนื่อย...พี่คิดว่าตัวเองคงไม่เหมาะสม ...กับที่นี่”
ระวีรำไพจะอธิบาย แต่เกษราไม่สนใจฟัง เดินมาที่เตียง ล้มตัวลงนอน หันหลังให้ระวีรำไพเป็นการปิดบทสนทนา
อยู่ ๆ เอียดก็ฝันถึงเหตุการณ์ในตอนที่วิชชากรกับหม่อมทั้งสามเดินทางไปทำบุญที่ เชียงใหม่ แต่ระหว่างทางประสบอุบัติเหตุรถลื่นไหลลงข้างทาง วิชชากรสิ้นชีพิตักษัยทันที ส่วนหม่อมทั้งสามไปเสียชีวิตที่โรงพยาบาล
พอตื่นขึ้นมาในตอนเช้า เอียดก็รีบเรียกตัวคุณชายทั้งสี่ให้มาตักบาตรด้วยกันทันที หลังจากตักบาตรเสร็จ เอียดเล่าเรื่องความฝันให้พวกคุณชายฟัง พร้อมกับสรุปว่าที่วิชชากรมาเข้าฝันคงเพราะเป็นห่วงเรื่องคำสัญญาที่ทำไว้ กับเทวพรหม
“จริงอยู่ที่ย่าจะรอให้ชายใหญ่ตัดสินใจเรื่องหนูเกษ แต่ถ้าชายอื่น ๆ สนใจหนูมารตี หรือ หนูวิไลรัมภา ก็รีบบอกย่า ไม่ต้องรอชายใหญ่”
รณพีร์รีบบอกให้เอียดรอธราธรดีกว่า รัชชานนท์ช่วยเสริมว่าอีกไม่นานธราธรก็จะกลับมาแล้ว พุฒิภัทรบอกถ้าธราธรตกลงปลงใจกับเกษรา วิชชากรก็คงไม่มีอะไรต้องห่วงอีก ปวรรุจที่คิดว่าตัวเองลอยตัวแน่โพล่งถามออกมาว่าถ้าธราธรไม่ตกลงปลงใจกับเก ษราจะทำยังไง อ่อนหันขวับไปตวาดถามทันที
“แล้วทำไมชายใหญ่จะไม่ตกลงปลงใจกับหนูเกษ”
“ผมก็แค่สงสัยน่ะครับ”
“เลิกสงสัย! เพราะมันเป็นไปไม่ได้ ไม่ว่ายังไงชายใหญ่ก็ต้องเลือกหนูเกษ”
ปวรรุจก้มหน้าเงียบ ไม่โต้แย้ง พุฒิภัทร รัชชานนท์ รณพีร์ ได้แต่ยิ้มเจื่อน ๆ แหะ ๆ ๆ แล้วก็มองหน้ากันด้วยความหนักใจ
เช้าวันรุ่งขึ้น เกษราเอาแต่นอนนิ่งไม่ยอมลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวเตรียมออกไปตลาดเหมือนเคย ระวีรำไพถามย้ำเรื่องที่เกษราบอกจะกลับกรุงเทพฯ แต่เกษราก็ไม่ยอมตอบอะไร
พรานสมเห็นธราธรหยิบเงินในกระเป๋าสะพายออกมาจ่ายเป็นค่าเบี้ยเลี้ยงให้ป้าพร ธราธรทำแผนที่ตกระหว่างหยิบเงินให้ป้าพร พรานสมเดินผ่านมาเห็นเข้าพอดี แต่ยังไม่ทันได้ลงมือทำอะไร ระวีรำไพก็เดินออกมาสมทบกับธราธรเสียก่อน พรานสมรีบเดินเลี่ยงไป
ระวีรำไพกลุ้มใจมากเรื่องเกษรา ธราธรบอกจะลองไปคุยกับเกษราดู และจะขอร้องให้เกษราอยู่ต่อเพราะอีกไม่กี่วันคณะก็จะเดินทางกลับกรุงเทพฯ แล้ว แต่ถ้าเกษรายืนยันจะกลับกรุงเทพฯก่อน ระวีรำไพก็ต้องกลับไปด้วย
ระหว่างนั้นเอง เกษราแอบไปถามวิธีเดินทางกลับกรุงเทพฯจากป้าพร ชินกรเดินผ่านมาได้ยินพอดี ชินกรคิดว่าที่ก้องเกียรติอยากกลับกรุงเทพฯ เพราะรู้สึกเดือดร้อนเรื่องธราธรกับตะวันแทนเกษรา ชินกรพูดปลอบทำให้เกษราค่อยรู้สึกดีขึ้น แต่ยังไม่ทันได้ตัดสินใจอะไร อ่อนศรีก็วิ่งมาตามให้ชินกรกับก้องเกียรติไปพบอาทิตยรังสีที่บ้านพักเสีย ก่อน
ที่แท้เอ็ดเวิร์ดไปฟ้องแทนว่าโดนชินกรชก เพราะไม่พอใจที่ใช้ให้ก้องเกียรติไปตามรถมารับ แทนเป็นเดือดเป็นแค้นแทนเอ็ดเวิร์ด รีบไปฟ้องอาทิตยรังสี จะให้ลงโทษชินกรให้ได้ อาทิตยรังสีจึงให้อ่อนศรีไปตามชินกรกับก้องเกียรติมาพบ
ชินกรจะให้เอ็ดเวิร์ดขอโทษก้องเกียรติด้วยเหมือนกันที่พูดไม่ดีใส่แล้วยัง กระชากแขนอย่างแรง เอ็ดเวิร์ดเถียงบอกแค่พูดเสียงดัง แล้วก็แค่จับแขนให้หันกลับมาคุยกันให้รู้เรื่องเท่านั้น ธราธรเล่าเรื่องเอ็ดเวิร์ดใช้ตะวันไปตักน้ำจากลำธารมาต้มน้ำ แล้วจะยังบังคับให้ถูหลังให้ ให้ทุกคนฟัง ทุกคนถึงกับอึ้งไป
0 comments:
Post a Comment